Ons laatste nacht op Java

Inmiddels zijn we een aantal lange reisdagen verder.Dagen van ongeveer 10 uur reizen. De afstanden in Java vallen op zich wel mee maar de wegen zijn via bergen etc. Dat rijdt dus niet zo snel. De eerste reisdag was naar Batu. We maken een stopje voor koffie in een restaurant met gebakjes die zoveel kleurstoffen bevatten dat onze kinderen gegarandaaerd gaan stuiteren in de bus. Ikzelf kies voor een superpaars gebakje. Het ziet er beter uit dan dat het smaakt. Nog een stopje in een restaurant gerund door Itja (klinkt bekend toch T Janny?)Ondanks de massahoeveelheid smaakt het goed. Onderweg maken we nog een fotostopje voor een geweldig uitzicht. Grappig dat de lokale bevolking ook graag met ons (en zeker de blonde kids) op de foto willen. Af en toe wordt er ineens aan je gerukt en moet je vriendelijk lachen omringd door een aantal vreemde mensen. Ons hotel in Batu is een grote verrassing. We zijn daar door de drukte wel geupgrate naar hebben 2 complete appartementen (met verbindingsdeur). We kunnen hier ook lekker uitslapen want we vertrekken pas om 10 uur. Voor we gaan slapen nog heerlijk in bad, onze badjassen hangen klaar.
Het is hier wel iets frisser.De volgende dag moeten we een tasje maken voor 1 nacht. We moeten naar de Bromo nl. overstappen op kleine busjes. Onze grote bus kan hier de berg niet op. Dat wordt dus even nadenken.We rijden via Malang en drinken koffie bij Toko Oen (erg Oud Hollands ingericht en zeer bekend heeft nog NL eigenaren).
Ook bezoeken de kinderen (en ouders) de Mac Donald aan de overkant. Inmiddels heb ik wel een Javaans masker gekocht en ben daar erg blij mee. Die hebben we alvast binnen. Verder zijn hier weinig echt leuke souveniers. We rijden door richting de Bromo, stappen over in kleine busjes. Het gaat hier supersteil omhoog. Grappig om te zien dat alle akkers hier verticaal zijn aangelegd. De mensen hier lopen met gemak op de schuine hellingen en de akkers liggen er keurig bij.Het hotel lijkt op een rand van de afgrond te liggen boven aan de berg, maar aan de achterkant valt het toch mee. De kamers liggen schuin achter het hotel op de berghelling. Keurig en eenvoudig. Dat is verder prima. Alleen door de kou en vocht (wij zijn hier ca. 2900 m hoog) voelt het klam aan. Dustin heeft een dipje heeft buikpijn en koorts (dus maar Antinal erin). Van de kamers gaan we niet echt lang gebruik maken, we moeten nl. om drie uur op. we lopen nog even (gaat hier wel steil omhoog) door het dorp. Ze bereiden een feest voor (een besnijdenis blijkt later) Mensen uit onze groep werend al vrloijk naar binnen gehaald en kregen direct eten aangeboden. Er tsaat muziek aan een paar megaboxen met vreselijke muziek zo hard dat we onze oren af moeten schermen als we er lansg lopen. Om 1/2 4 staan er 6 jeeps om ons naar de Bromovulkaan te brengen voor een echt stoer nachtelijk avontuur. We slingeren heel wat af en zien dat wij niet de enigen zijn. In het pikkedonker loppen naar de rand van de vulkaan. Onderweg kunnen we nog warme jassen huren en mutsen etc. kopen maar wij zijn goed voorbereid. T-shirt, blouse met lange mouwen fleecetrui en voor de harde koude wind een regenjas. Ook de cap gaat op en de capucon. Je waait hier nl. uit je hemd en is erg koud. We wanen ons in ons kikkerlandje (waar het nu best lekker schijnt te zijn). Adembenemend is de zonsopgang. De lucht krijgt steeds mooiere kleuren. Ook is de hemel helder en staat vol met sterren.De krater vd vulkaan kunnen we niet echt goed zien door alle lage wolken (die zien we later op een groot scherm in ons hotel). Inmiddels wordt het licht en lopen we nu we een beetje voor joker, maar gelukkig doet iedereen dat. In hutje 2 de berg af rechts krijgen we een heerlijk kopje warme theee. We komen helamaal bij van het kleumen op de berg (voor het goede doel). Met de Jeeps weer terug, pakken en ontbijten. We gaan er weer vandoor.
De Antinal heeft Dustin geholpen en hij is ook mee naar de vulkaan geweest. Onze reis gaat verder naar Kalibaru. We lunchen onderweg en Dustin ontdekt ongveer 15 watervaranen in een grote bak. Ook veel vissen (karpers en meervallen).
We vervolgen onze weg naar het hotel via allerlei slingerweggetejs de berg op. Je staat echt doodangsten uit met al die wegmisbruikers hier. Inhalen gaat altijd net op het nippertje en dan schieten ook nog de bromfietsers overal tussendoor. Vaak zitten deze met hele families op de bromfiets. We hebben er zelfs 5 gezien!!Ook vervoeren ze hier van alles op de brommers, suikeriet, kippen. Wanneer je de Conimexreclame ziet van die man met al die eieren achterop zijn brommer dan kun je je voorstellen hoe dat er uit ziet. En zulke hoveelheden dat is geen uitzondering. De kids hebben gezommen in ons heerlijke lotel. Het is hier allemaal open en erg gezellig. Inmiddels onweert en regent het dus dacht ik dan kan ik mooi dit berichtje schrijven op onze laatste dag in Java. Bali schijnt toch een heel ander eiland te zijn en we beginnen daar aan de kust. Snorkelen of misschien duiken wen zien het wel en hoduen jullie op de hoogte.
Van ons in ieder gavl een laatste groet uit Java!!!